Wróć
Dodano: 11.03.2025
Motywacja to klucz do skutecznej nauki, to dzięki niej dzieci chętnie zdobywają wiedzę i osiągają dobre wyniki. W artykule wyjaśniamy, jakie rodzaje motywacji wyróżniamy, oraz podpowiadamy, jak rodzice i nauczyciele mogą wspierać uczniów w rozwijaniu chęci do nauki. Sprawdź praktyczne wskazówki!
Motywacja do nauki ma wpływ na osiągnięcie sukcesu szkolnego i rozwijanie pasji do zdobywania wiedzy.
Zespół kanadyjskich i australijskich naukowców postanowił przyjrzeć się sposobom motywowania. Znaleźli 144 badań na ten temat, obejmujących prawie 80 000 uczniów, od szkoły podstawowej po uniwersytet – czytamy w analizie „Badania nad motywacją do uczenia się” przedstawionej przez Centrum Edukacji Obywatelskiej. Z badań tych wynika, że istotną rolę w budowaniu motywacji odgrywają nauczyciele i rodzice. Drugi wniosek koncentruje się na sposobach kształtowania wewnętrznej motywacji, która realnie wspiera dzieci i młodzież w osiąganiu sukcesów edukacyjnych.
Motywacja dziecka do nauki może przyjmować różne formy, które wpływają na jego zaangażowanie i chęć zdobywania wiedzy. Wyróżniamy trzy główne rodzaje motywacji: wewnętrzną, zewnętrzną i poznawczą.
Motywacja wewnętrzna to najsilniejszy i najbardziej pożądany rodzaj motywacji, ponieważ wynika z naturalnej ciekawości i chęci samodzielnego zdobywania wiedzy. Dziecko, które jest wewnętrznie zmotywowane, uczy się, ponieważ sprawia mu to przyjemność, daje satysfakcję lub wiąże się z jego zainteresowaniami. Przykładem może być uczeń, który z pasją czyta książki o kosmosie, ponieważ fascynuje go astronomia. Wewnętrzna motywacja do uczenia się gwarantuje długotrwałe zaangażowanie, lepsze efekty w nauce, rozwój kreatywności.
Specyficznym rodzajem motywacji wewnętrznej jest motywacja poznawcza. Wzmacnia ona umiejętność samodzielnego myślenia i rozwija zdolności analityczne. Wymaga przy tym odpowiedniego otoczenia edukacyjnego i inspirujących bodźców. Na przykład dziecko może chcieć się dowiedzieć, jak działają wulkany, ponieważ samo odkrywanie nowych informacji sprawia mu radość.
Kiedy natomiast młody człowiek podejmuje naukę w wyniku bodźców zewnętrznych, takich jak nagrody, pochwały, presja społeczna czy obawa przed karą – mamy do czynienia z motywacją zewnętrzną. Tego rodzaju motywacja do nauki pomaga w wyrabianiu nawyków. Jej wadą są natomiast krótkotrwałe efekty.
Motywacja do uczenia się wzrasta, gdy dziecko dostrzega sens zdobywanej wiedzy i jej praktyczne zastosowanie. Dlatego warto pokazywać, jak szkolne umiejętności przydają się w codziennym życiu.
Jak już wspomnieliśmy, motywacja dziecka do nauki jest najsilniejsza, gdy czuje ono satysfakcję z własnych osiągnięć i otrzymuje wsparcie ze strony dorosłych.
Możesz pomóc w jej rozwijaniu, stosując kilka sprawdzonych metod:
Wybieraj zadania wymagające aktywnego zaangażowania, podejmowania decyzji i eksperymentowania.
Dzięki tym działaniom możesz skutecznie wspierać rozwój motywacji wewnętrznej i sprawić, że nauka stanie się dla dziecka fascynującą przygodą, a nie jedynie obowiązkiem. Motywacja do samodzielnej nauki pozwala także rozwijać umiejętność organizacji czasu i odpowiedzialność za własną edukację.